Επίκαιρη Ερώτηση προς την κ. Υπουργό Πολιτισμού & Αθλητισμού κατέθεσαν, με πρωτοβουλία των Βουλευτών Αναγνωστοπούλου Αθανασίας, Σκουρολιάκου Παναγιώτη, Βερναρδάκη Χριστόφορου, Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζας, Βασιλικού Βασίλειου, Βέττα Καλλιόπης, Μάλαμα Κυριακής και συνυπογραφή της Ολυμπίας Τελιγιορίδου, 46 Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με θέμα: “Έλλειψη στρατηγικής και αντικοινωνική πολιτική στον τομέα του Πολιτισμού”.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 2020
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς την κ. Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού
Θέμα: Έλλειψη στρατηγικής και αντικοινωνική πολιτική στον τομέα του Πολιτισμού.
Οι 15 μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ συμπυκνώνουν πληθώρα αρνητικών εξελίξεων σε καίριους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Η αλαζονική αποδόμηση κοινωνικών κεκτημένων και η συρρίκνωση κοινωνικών δικαιωμάτων και διεκδικήσεων σε τομείς όπως η Παιδεία και ο Πολιτισμός είναι μόνο κάποιες από τις προκλητικές πτυχές της ασκούμενης αντιδραστικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που, εν μέσω παράλληλων κρίσεων, εμμένει στην επικοινωνία και όχι στην ουσία, «διευθετεί» αντί να νομοθετεί, κρύβεται αντί να λογοδοτεί και, δυστυχώς, αντιμετωπίζει ευκαιριακά ακόμα και τις δραματικές συνέπειες της παρούσας –εδώ και 7 μήνες- υγειονομικής κρίσης, συνέπειες ήδη εμφανείς σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Η ακολουθούμενη αντικοινωνική πολιτική αντανακλάται εμφατικά στον ευαίσθητο χώρο του Πολιτισμού, ιδίως μέσα από τις επιλογές και τα πεπραγμένα της αρμόδιας Υπουργού, που μοιάζει δυστυχώς να μην αντιλαμβάνεται καν πως ο πολιτισμός είναι για όλους και είναι παντού, πέρα και έξω από τα μέτρα τα δικά της και των ελίτ που εξυπηρετεί, προσφέροντάς τους την ψευδαίσθηση ότι η χώρα τους ανήκει. Την έλλειψη οποιασδήποτε στρατηγικής στα πεδία του σύγχρονου πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς, επιβεβαιώνουν, τόσο η προκλητική της συμπεριφορά και η απαξίωση που επιδεικνύει για τους καλλιτέχνες και τους εργαζόμενους στον χώρο του πολιτισμού με πλείστα παραδείγματα, όσο και οι επικίνδυνες και επονείδιστες επιλογές της στη διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που εκθέτουν τη χώρα και συρρικνώνουν διεθνώς το πολιτισμικό της αποτύπωμα.
Ο χώρος του πολιτισμού δοκιμάζεται σκληρά από την πρώτη στιγμή της υγειονομικής κρίσης, με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ να επιβεβαιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα. Τα μέχρι στιγμής ληφθέντα μέτρα στήριξης των ανθρώπων του θεωρούνται υποτυπώδη και ανεπαρκή, ωθώντας τους σε διαρκείς και μαζικές κινητοποιήσεις, την ίδια στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί προτεραιότητα η γενναία στήριξή τους από την Πολιτεία. Μετά από ένα καλοκαίρι στοχοποίησης των ήδη μειωμένων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και του σταδιακού «κλεισίματος» των σχετικών δραστηριοτήτων, μέσα από αντιφατικές κυβερνητικές αποφάσεις, το αδιέξοδο εντείνεται και φαντάζει τρομακτικό ενόψει του χειμώνα που έρχεται.
Αποτελεί ατομική ευθύνη η επιβίωση αυτών των ανθρώπων και η προστασία τους; Αποτελεί ατομική τους ευθύνη το γεγονός ότι η Υπουργός Πολιτισμού δεν έχει ακόμη παρουσιάσει την πολιτική της για τον χειμώνα, δηλαδή τι μέλλει γενέσθαι με τους κλειστούς χώρους, ώστε να προετοιμαστούν ανάλογα οι καλλιτέχνες, οι παραγωγοί και γενικά όλος ο κύκλος των εργαζομένων στον πολιτισμό;
Όμως αντί να συνεργαστεί η Υπουργός Πολιτισμού με τους συλλογικούς φορείς των εργαζομένων, ώστε να βρει έγκαιρα λύσεις στο πρόβλημα, όταν προέκυψε στην αρχή της κρίσης των περασμένο Μάρτιο, ανακάλυψε ότι έπρεπε πρώτα να «χαρτογραφήσει» τον χώρο. Και αντί να απαντήσει σε ποια φάση βρίσκεται η σύσταση του Μητρώου καλλιτεχνών, δημιουργών και επαγγελματιών της τέχνης και του πολιτισμού που εξήγγειλε τον περασμένο Μάιο, τους κατηγόρησε προσφάτως ότι «κινούνται στον χώρο της μαύρης οικονομίας» και ότι τώρα, 5 μήνες μετά, θα συσταθεί διυπουργική επιτροπή για τον «εντοπισμό» τους.
Παράλληλα, δεν παρέλειψε να αποποιηθεί κάθε ευθύνης για τα όσα συνέβησαν με τις αντιφατικές κυβερνητικές αποφάσεις που λαμβάνονταν συνεχώς για τις συναυλίες και τις θεατρικές παραγωγές σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους, ενώ για τις κατά τόπους ακυρωθείσες εκδηλώσεις έσπευσε να αποδώσει τις ευθύνες στους ΟΤΑ, παρά τη χρηματοδότηση πολλών εξ αυτών από το ΥΠΠΟΑ και, κυρίως, παρά τη δική της θεσμική ευθύνη.
Ούτε όμως τον κοινωνικό αυτοματισμό παρέλειψε να ενεργοποιήσει η κ. Μενδώνη, αποδεικνύοντας, έτσι, την ευκαιριακή αντιμετώπιση και την ανυπαρξία οποιουδήποτε σχεδιασμού, όταν κυνικά παραδέχθηκε το πώς τελικά λαμβάνει αποφάσεις για τα τόσο κρίσιμα ζητήματα του Υπουργείου της. Ισχυρίστηκε λοιπόν, σε απάντησή της σε ΜΚΕ στις 25.09.2020, ότι για την στοχοποίηση των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων φταίνε διάφοροι αντιπολιτευόμενοι φορείς, φωτογραφίζοντας μεταξύ αυτών τους ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι οποίοι, κατά την Υπουργό, διαμόρφωσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στον τύπο «μία ολόκληρη επικοινωνιακή στρατηγική, σύμφωνα με την οποία, τα μέτρα της κυβέρνησης είναι αντιφατικά» διότι περιορίζουν υπέρμετρα τις δικές τους δραστηριότητες, «την ίδια στιγμή που τις συναυλίες παρακολουθούν χιλιάδες άτομα…».
Έτσι λαμβάνετε τις αποφάσεις σας κυρία Υπουργέ; Από τις αντιδράσεις που θα πετύχετε κάποια στιγμή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Έτσι διαμορφώνει η κυβέρνησή σας δημόσιες πολιτικές στην υγεία και στον πολιτισμό;
Μάλλον έτσι, αν κρίνουμε ότι ο πολιτισμός στις δικές σας προτεραιότητες δεν αποτελεί πεδίο κοινωνικού διαλόγου και διαπραγμάτευσης ιδεών, ούτε πεδίο αξιοποίησης προς όφελος της κοινωνίας και του δημοσίου συμφέροντος. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί, άλλωστε, η επιμονή σας να μετατρέψετε το ιστορικό «Ακροπόλ» από έναν ανοιχτό χώρο τέχνης και ιδεών, από έναν πνεύμονα ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως ήταν το όραμα του καλλιτεχνικού κόσμου, σε ένα ιδιότυπο κέντρο «κατάρτισης» καλλιτεχνών για την διαχείριση κονδυλίων;
Επιπλέον, εδώ και 15 μήνες απουσιάζει οποιοσδήποτε σχεδιασμός για την περιφερειακή ανάπτυξη του Σύγχρονου Πολιτισμού στη χώρα. Η Υπουργός Πολιτισμού δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί ούτε καν για το πώς σκοπεύει να στηρίξει και να ενισχύσει τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα (ΔΗΠΕΘΕ), παρά την «αναγκαία επανεκκίνησή» τους, για την οποία δεσμεύτηκε τον περασμένο Ιανουάριο σε σύσκεψή της με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και καλλιτεχνικούς διευθυντές. Μάλιστα, είχε υποσχεθεί ότι ο διάλογος θα συνεχιστεί και ότι το νέο νομικό πλαίσιο λειτουργίας τους θα ήταν έτοιμο σε 8 μήνες. Ωστόσο τίποτα σχετικό δεν έχει ανακοινωθεί έως σήμερα.
Αντίστοιχα, αναμένουμε ακόμη, εδώ και 15 μήνες, από την Υπουργό Πολιτισμού να παρουσιάσει μία ολοκληρωμένη πολιτική για το βιβλίο, καθώς ούτε καν έχει ολοκληρώσει τα βασικά σημεία που παρουσίασε ως «στρατηγική» της έναν χρόνο πριν. Επίσης, δεν γνωρίζουμε ακόμη ούτε τον συνολικό σχεδιασμό που έχει για το βιβλίο το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού που διαδέχθηκε το ΕΚΕΒΙ, όταν το τελευταίο καταργήθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το 2013. Το μόνο που σίγουρα γνωρίζουμε είναι η επιστολή διαμαρτυρίας της σύμπραξης εκδοτών βιβλίων προς τον Πρωθυπουργό τον περασμένο Μάιο, όπου δήλωναν πως «είναι πλέον πασιφανές ότι το βιβλίο αποτελεί την τελευταία προτεραιότητα της υπουργού κυρίας Λίνας Μενδώνη, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει έστω και ως αναφορά στην ατζέντα της», καθώς και την απαράδεκτη συμπεριφορά του κ. Κούκη, δηλ. του Προέδρου του ΕΙΠ που επέλεξε η κ. Μενδώνη, όταν, σε συνάντηση εργασίας με επαγγελματίες του βιβλίου, δήλωσε «αυταρχικά» και «προσβλητικά» προς το Δ.Σ. του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου πως «εδώ είναι το μαγαζί μου».
Περαιτέρω, αναμένουμε από την Υπουργό Πολιτισμού να αναπτύξει και ποια είναι η δική της πολιτική για τον κινηματογράφο, δεδομένου ότι ο κινηματογραφικός χώρος παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τον αρμόδιο φορέα χάραξης πολιτικής στο πεδίο αυτό. Δεν μας εκπλήσσει η κατάληξη της περιπέτειας του Ειδικού Προγράμματος του ΥΠΠΟΑ, που προέβλεπε επιπλέον χρηματοδότηση σχεδίων σεναρίων και σεναρίων ταινιών μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Από την πρώτη στιγμή τέθηκαν άλλωστε ζητήματα αδιαφάνειας των διαδικασιών επιλογής και άλλες παρατυπίες, ενώ το ίδιο το ΔΣ στην επιστολή παραίτησής του προς την Υπουργό, κάνει λόγο για «εξώφθαλμα μη νόμιμες διαδικασίες και κατάφορες και κραυγαλέες παραβιάσεις της αρχής της ίσης μεταχείρισης και του υγιούς ανταγωνισμού».
Αλλά και ο ίδιος ο κινηματογραφικός χώρος έθεσε μια σειρά από ερωτήματα: Γιατί παρακάμπτονταν οι θεσμικά αρμόδιοι και οι απαιτούμενες διαδικασίες με βάση τον ισχύοντα νόμο του 2010 ; Ποιος θα είχε τον τελικό αποφασιστικό ρόλο; Ποια διαδικασία θα διασφάλιζε διαφάνεια στη διαχείριση της έκτακτης χρηματοδότησης; Όμως η Υπουργός, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της, δηλώνει απλώς ότι «οι παθογένειες του κινηματογραφικού χώρου γενικότερα και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου ειδικότερα, είναι γνωστές και διαχρονικές». Αντί λοιπόν, να μεριμνήσει για τον εποπτευόμενο οργανισμό του ΥΠΠΟΑ, δηλαδή το ΕΚΚ, μετακυλίει τις δικές της ευθύνες στους ίδιους τους κινηματογραφιστές. Τι ακριβώς έκανε η κ. Υπουργός εδώ και ένα χρόνο που βρίσκεται στην ηγεσία του ΥΠΠΟΑ για το ΕΚΚ; Υπάρχει πολιτική για τον κινηματογράφο και τα οπτικοακουστικά μέσα; Μήπως τελικά και σε αυτόν τον τομέα, η εύκολη λύση και το άλλοθι της Υπουργού είναι η ατομική ευθύνη;
Η αλλοπρόσαλλη και ευκαιριακή πολιτική σας σε όλο το φάσμα του σύγχρονου πολιτισμού όχι μόνο αναδεικνύει την έλλειψη μιας ολοκληρωμένης πολιτιστικής στρατηγικής σε οποιονδήποτε επιμέρους τομέα αλλά μοιάζει τελικά να ενσωματώνει πρακτικές «διευθετήσεων» και απόψεις σαν αυτές που εξέφρασε ο κ. Κούκης περί «μαγαζιού». Γιατί, 15 μήνες μετά, δεν αντέχει σε καμία δικαιολογία η επιλογή σας να έχετε αφήσει στην τύχη τους εποπτευόμενους οργανισμούς που παραμένουν ακέφαλοι, όπως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης -που περιμένει ακόμα Διευθυντή- αλλά προσφέρονται, προφανώς, για επικοινωνιακή εκμετάλλευση ως «αυλή» της Υπουργού και των φίλων της.
Όμως επειδή η χώρα, κυρία Υπουργέ, δεν είναι μαγαζί όσων ασκούν δημόσια εξουσία και διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, θα ήταν ενδιαφέρον να μας υπενθυμίσετε το πώς εσείς διαφυλάττετε και υπηρετείτε τη χρηστή του διαχείριση, εν ονόματι και για λογαριασμό του ελληνικού λαού, και σε περιπτώσεις όπως, για παράδειγμα, το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού, που τόσο έχει απασχολήσει τη Δικαιοσύνη και τη δημοσιότητα. Και αυτό, γιατί από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων σας κάνετε ό,τι μπορείτε, πολιτικά και διοικητικά, ώστε να υποβαθμίσετε, αν όχι να συγκαλύψετε, ένα μεγάλο σκάνδαλο που διερευνάται από τη Δικαιοσύνη και ενώ έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για κακουργηματικές πράξεις, σύσταση εγκληματικής οργάνωσης μεταξύ άλλων, αλλά προσφάτως και για κακουργηματική απιστία σε βάρος του Δημοσίου, σε μέλη που άσκησαν στο παρελθόν διοίκηση στο εν λόγω Ταμείο, ακόμα και επί ημερών σας, όταν υπηρετούσατε στο ΥΠΠΟΑ από τη θέση της Γενικής Γραμματέως. Προφανώς τους γνωρίζατε πολύ καλά από την προηγούμενη συνεργασία σας, αν κρίνουμε ότι σπεύσατε ήδη από την ανάληψη των καθηκόντων σας να εκφράσετε την εμπιστοσύνη σας, τοποθετώντας ορισμένους από αυτούς σε θέσεις ευθύνης. Όμως δεν είναι κάπως προκλητικό να δηλώνετε ευθαρσώς ότι έχετε «αναστείλει» την άσκηση των πειθαρχικών σας καθηκόντων ή να παραδέχεστε ανερυθρίαστα, σε πρόσφατη απάντησή σας σε ΜΚΕ, ότι έχετε παρέμβει στη Δικαιοσύνη, ζητώντας «να λάβετε γνώση της σχηματισθείσας δικογραφίας» (!) για να αποφανθείτε αν θα τα ασκήσετε; Έπρεπε να σας ενημερώσει η Εισαγγελία Εγκλημάτων Διαφθοράς ότι «η Υπουργός δεν θα μπορούσε να έχει πρόσβαση στο σύνολο της δικογραφίας» για να το καταλάβετε; Αν μη τι άλλο, είναι τουλάχιστον ανησυχητικό και επικίνδυνο να μην γνωρίζει τα όρια της εκτελεστικής εξουσίας ένας Υπουργός.
Όπως είναι άκρως επικίνδυνο, να απειλείται πλέον ξεκάθαρα από τις προσωπικές εμμονές, ιδεοληψίες και ρεβανσιστικές πρακτικές ενός Υπουργού, η πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Διότι επί ημερών σας αποδεικνύεται δυστυχώς, μέσα από πλήθος αρνητικών παραδειγμάτων, ότι η νομική και ηθική υποχρέωση ανάδειξης, προστασίας και διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονομιάς έπαψε να αποτελεί βασική αποστολή του Υπουργείου Πολιτισμού, που πλέον γράφει, ελέω δικών σας ενεργειών και αποφάσεων, τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας του.
Την αυξημένη υποχρέωση του κράτους για τη συνεχή αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος και τις δημόσιες πολιτικές για την προστασία του εις το διηνεκές έχουν πλέον υποκαταστήσει πολιτικές εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων, πολιτικές που οδηγούν σε απαξίωση, υποβάθμιση, εργαλειοποίηση και άκρατη οικονομική εκμετάλλευση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Όμως, τέτοιες θλιβερές πολιτικές επιλογές, αφήνουν ανεπανόρθωτα εκτεθειμένη, δυστυχώς, όχι μόνο εσάς και την μοιραία για τον τόπο Κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά ολόκληρη τη χώρα που χάνει σε αξιοπιστία, εκτίθεται πολλαπλώς και εμφανίζεται υπόλογη, έναντι της διεθνούς κοινότητας, για την ασέβεια που επιδεικνύει σε κοινά αποδεκτούς κανόνες, παραβιάζοντας απροκάλυπτα και με περισσό θεσμικό θράσος τόσο το Σύνταγμα και τον αρχαιολογικό νόμο, όσο και τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις που έχει υιοθετήσει και κυρώσει.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορεί να εξηγηθεί, άλλωστε, με κανένα ηθικό, λογικό και επιστημονικό επιχείρημα η εμμονή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και του ίδιου του Πρωθυπουργού στην απόφαση για την καταστροφή, γιατί περί αυτού πρόκειται, των αρχαιοτήτων στον υπό κατασκευή Σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης, αποκόπτοντας ένα σημαντικό κομμάτι της αρχαίας πόλης από τη φυσική του θέση, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και της εγχώριας και διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Μέσα από πλήθος μεθοδεύσεων, αναπόδεικτων και παραπλανητικών ισχυρισμών και ανακριβών στοιχείων, η κυβέρνηση έχει σταματήσει εδώ και 15 μήνες ολόκληρο το έργο του μετρό που παρέλαβε σε βαθμό υλοποίησης 75%, διακόπτοντας για ακατανόητο λόγο την εφαρμοζόμενη λύση της συνύπαρξης του μετρό με τις μοναδικές αρχαιότητες, που αποτελούν «δώρα» για την χώρα και την συμπρωτεύουσα.
Ποιες σκοπιμότητες μπορεί να εξυπηρετούν τέτοιες κυνικές, ανιστόρητες και στενόμυαλες πρακτικές που εκθέτουν τη χώρα διεθνώς; Ποιες σκοπιμότητες μπορεί να εξυπηρετεί η τόσο μεγάλη απαξίωση και υποτίμηση των ιστορικών συμβολισμών που φέρουν τα μνημεία μας, σε μια εποχή μάλιστα, που κατηγορούμε την Τουρκία για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ενώ και σε αυτήν την περίπτωση το Υπουργείο Πολιτισμού της χώρας έλαμψε δια της απουσίας του από την ενεργοποίηση της πολιτιστικής διπλωματίας για την διεθνοποίηση του εν λόγω ζητήματος;
Είναι προφανές, ότι τέτοιες πολιτικές επιλογές δεν επιτρέπουν στην χώρα μας ούτε καν να σταθεί με αξιοπρέπεια και αξιοπιστία απέναντι στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της UNESCO και να διεκδικήσει τη σθεναρή στήριξή τους, δημιουργώντας τις απαιτούμενες συμμαχίες σε θέματα σαν κι αυτό, όταν το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού έχει καταφέρει να καταστήσει ολόκληρη τη χώρα υπόλογη, έναντι της Διεθνούς Κοινότητας για την καταστροφή μοναδικών αρχαιοτήτων, αφού εμφανίζεται να καταπατά η ίδια, πλέον, Διεθνείς Συνθήκες. Είναι προφανές, ότι δεν μπορεί πλέον να πείσει κανέναν, όταν η Υπουργός Πολιτισμού, με τον ίδιο τρόπο που «διοικεί» για να «καταστρέψει», εν τέλει, σημαντικά μνημεία της χώρας, με τον ίδιο τρόπο νομοθετεί για να καταστήσει τα όσα απομένουν αγοραία προϊόντα για κάθε εκμετάλλευση και χρήση.
Σε πλήθος υποθέσεων που δοκιμάζουν τη νοημοσύνη μας αλλά θέτουν εν αμφιβόλω ακόμα και τη νομιμότητα και τη χρηστή διοίκηση στο Υπουργείο της, η υπουργός πολιτισμού έχει επιλέξει να πορευτεί με μια ανούσια επικοινωνιακή στρατηγική, συσκοτίζοντας διαρκώς την αλήθεια και την πραγματικότητα. Άλλοτε παρερμηνεύει συνειδητά το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας, όπως π.χ στην παράνομη ανέλκυση αρχαιοτήτων από τον βυθό των Αντικυθήρων, άλλοτε «παραβλέπει» το περιεχόμενο των αποφάσεων του ΣτΕ, όπως στην περίπτωση των πολυκατοικιών νοτίως της Ακροπόλεως, άλλοτε «σπεύδει» να προκαταλάβει αποφάσεις του ΣτΕ με νέες μεθοδεύσεις, όπως στην περίπτωση του μετρό Θεσσαλονίκης, άλλοτε «παραλείπει» εσκεμμένα να γνωματεύσει εγκαίρως, ώστε να εκληφθεί ως θετική η γνώμη του Υπουργείου της σε σκανδαλώδεις υποθέσεις, όπως η Κυνόσουρα της Σαλαμίνας και άλλοτε απεκδύεται θρασύτατα των ευθυνών της, σε περιπτώσεις όπως η πυρκαγιά που έπληξε τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών, επιχειρώντας με φθηνούς επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς να τις συγκαλύψει.
Και αυτό, γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση, η Υπουργός ξεπέρασε κάθε όριο αδιαφορίας και ανευθυνότητας, καθώς, όχι μόνο δεν ένιωσε την ανάγκη να εκφράσει τη λύπη της για το γεγονός, αλλά είχε το θράσος να δηλώσει στη Βουλή «περήφανη» και να προχωρήσει σε παραποίηση της πραγματικότητας, αναρτώντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του υπουργείου της παλαιότερες ή αποσπασματικές φωτογραφίες χωρίς καμένες περιοχές των Μυκηνών, σε μια προσπάθεια να πείσει την κοινή γνώμη πως δεν συνέβη και κάτι σοβαρό, απλώς «κάηκε λίγο το πούσι» τους.
Φυσικά, την ίδια τακτική ακολούθησε, με αστείες δικαιολογίες και όταν αποκαλύφθηκαν τα έγγραφα που την εκθέτουν και αποδεικνύουν ότι ίδια ενέκρινε το ποσό και τις εργασίες πυρασφάλειας και πυροπροστασίας του χώρου μία ημέρα μετά την πυρκαγιά (31 Αυγούστου), δηλαδή με έναν μήνα καθυστέρηση από την υποβολή του αιτήματος της Υπηρεσίας για την υλοποίηση των σχετικών εργασιών(αρχές Αυγούστου). Τουλάχιστον θα περιμέναμε από την κ. Μενδώνη, αν πραγματικά ενδιαφερόταν για τις εργασίες πρόληψης και θωράκισης των αρχαιολογικών χώρων, από πιθανές καταστροφές, εν μέσω καλοκαιριού, να είχε φροντίσει πρώτιστα για τις εγκρίσεις αυτών των κονδυλίων, πριν υπογράψει και εγκρίνει τα κονδύλια για τις δικές της υπηρεσιακές, καλοκαιρινές μετακινήσεις (11 Αυγούστου έως 11 Σεπτεμβρίου), ύψους μερικών χιλιάδων ευρώ. Αλλά δυστυχώς δεν προνόησε έγκαιρα ούτε καν γι αυτό.
Επειδή η Πολιτεία εν συνόλω αλλά και κάθε Υπουργός στον τομέα ευθύνης του, οφείλει να υιοθετήσει και να εφαρμόσει συμπεριληπτικές πολιτικές, με γνώμονα την θωράκιση της κοινωνίας απέναντι στις οικονομικές και άλλες επιπτώσεις επιφέρει η υγειονομική κρίση,
Επειδή τα μέτρα ενίσχυσης των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στον πολιτισμό εξακολουθούν να είναι ανεπαρκή για την ουσιαστική στήριξή τους, οδηγώντας την συντριπτική τους πλειοψηφία σε οικονομική εξαθλίωση και ανασφάλεια ακόμη και για την στοιχειώδη επιβίωσή τους,
Επειδή δεν υπάρχει συγκροτημένη πολιτική και στρατηγική σε κανέναν επιμέρους τομέα στο πεδίο του σύγχρονου πολιτισμού (βιβλίο, τέχνες, θέατρο, κινηματογράφο, περιφερειακή πολιτιστική ανάπτυξη κλπ),
Επειδή ο Πολιτισμός είναι και οφείλει να παραμείνει δημόσιο αγαθό, πεδίο κοινωνικού διαλόγου και πυλώνας άσκησης δημόσιων πολιτικών προς όφελος της κοινωνίας και του δημοσίου συμφέροντος,
Επειδή η διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ασκείται από όσους ασκούν δημόσια εξουσία, εν ονόματι και για λογαριασμό του ελληνικού λαού στη διαχρονία του,
Επειδή η προστασία και η διαφύλαξη των μνημείων της χώρας οφείλει να ασκείται από το κράτος στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος με διαφάνεια και λογοδοσία,
Επειδή οι εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας δεν εξαιρούνται της εφαρμογής των νόμων, ούτε νομιμοποιούνται να τους εφαρμόζουν επιλεκτικά και κατά την διακριτική τους ευχέρεια,
Επερωτάται η κ. Υπουργός Πολιτισμού:
- Προτίθεστε να προσέλθετε σε κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Μορφωτικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, που έχει ζητήσει η Αντιπολίτευση, με τη συμμετοχή επιστημόνων και φορέων του πολιτισμού, ώστε να συζητηθούν όλα τα θέματα που έχουν προκύψει στον τομέα ευθύνης σας;
- Σκοπεύετε να υιοθετήσετε κάποια από τα μέτρα που ήδη σας έχουν προταθεί, όπως είναι η αποζημίωσή τους για όλες τις ακυρωθείσες εκδηλώσεις, η μείωση των αναγκαίων ενσήμων για ένταξη στο επίδομα ανεργίας, το μηνιαίο επίδομα, η επιδότηση ενοικίου και η αναστολή πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών σε τράπεζες και ΔΕΚΟ για όσο διαρκεί η κρίση στο επάγγελμά τους, κ.λπ.;
- Ποια μέτρα θα λάβετε για την εξασφάλιση πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων; Σκοπεύετε να υιοθετήσετε την πρότασή μας για πληρωμή από το κράτος του ποσού για πνευματικά δικαιώματα που αναλογεί στις επιχειρήσεις (καφετέριες, εστιατόρια, ξενοδοχεία κλπ.), κάτι που αφενός θα ελαφρύνει τις ίδιες οικονομικά αλλά θα στηρίξει παράλληλα δημιουργούς και τους καλλιτέχνες;
- Πώς σκοπεύετε να διατηρήσετε «ζωντανές» τις θεατρικές και κινηματογραφικές αίθουσες που πλήττονται βάναυσα από την υγειονομική κρίση και την ανύπαρκτη πολιτική σας;
- Ποια είναι η πολιτική σας για την περιφερειακή ανάπτυξη του σύγχρονου πολιτισμού και πως σκοπεύετε να στηρίξετε και να ενισχύσετε θεσμούς όπως τα ΔΗΠΕΘΕ; Σε ποια φάση βρίσκεται η επεξεργασία του εξαγγελθέντος από εσάς νέου νομικού πλαισίου για τη λειτουργία τους;
- Θα μας ενημερώσετε για την πρόοδο της προ πολλού εξαγγελθείσας χάραξης της «εθνικής στρατηγικής» για το Βιβλίο; Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την προώθηση και τη διεθνή του προβολή; Ομοίως και για τον Κινηματογράφο. Υπάρχει συγκροτημένο σχέδιο για την ανάπτυξη και ενίσχυσή του;
- Τι προτίθεστε να πράξετε τελικά ως προς τον πειθαρχικό έλεγχο των υπαλλήλων που διώκονται ποινικά για κακοδιαχείριση, απιστία σε βάρος του Δημοσίου κ.λπ. στην περίπτωση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας;
- Τι σκοπεύετε να κάνετε για τη μακροπρόθεσμη λειτουργία του Παιδικού Σταθμού και την μεταφορά του προσωπικού του ΤΑΥΠΥΠΠΟ στις δομές του Υπουργείου, μετά και τη θετική γνωμοδότηση του ΑΣΕΠ;
- Πως εκλαμβάνετε, ως θεσμικά αρμόδια, τον ρόλο του Υπουργείου Πολιτισμού, που, από θεματοφύλακας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς έχει καταστεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης, ελέω δικών σας ενεργειών, βραχίονας εξυπηρέτησης ιδιωτικών και ιδιοτελών συμφερόντων;
- Γιατί εμμένετε, μέσα από πλήθος μεθοδεύσεων, ανακριβών και παραπλανητικών στοιχείων στην καταστροφική σας επιλογή για την απόσπαση των μοναδικών αρχαιοτήτων του μετρό Θεσσαλονίκης; Δεν έχετε αντιληφθεί ότι η προπαγάνδα σας έχει ήδη καταρρεύσει και το έργο έχει ήδη εκτροχιαστεί εξαιτίας των επιλογών σας; Γιατί αγνοείτε τόσο επιδεικτικά τις εγχώριες και διεθνείς επιστημονικές αντιδράσεις, οδηγώντας τη χώρα σε διεθνή διασυρμό;
- Προτίθεται το Υπουργείο Πολιτισμού να προβεί σε θετικές πρωτοβουλίες και μέτρα, για να συμβάλλει, έστω και καθυστερημένα, στην προστασία αρχαιολογικών χώρων και μνημείων που απειλούνται από επιθετικές δραστηριότητες και επεμβάσεις, όπως αυτές που επιχειρούνται στην Κυνόσουρα και στο Καστέλλι των Χανίων;
- Υπάρχει σχέδιο του ΥΠΠΟΑ για τη θωράκιση των αρχαιολογικών χώρων και των πολιτιστικών υποδομών της χώρας απέναντι σε κινδύνους ανάλογους με τις πρόσφατες πλημμύρες και πυρκαγιές που τις έπληξαν; Γιατί καθυστέρησε επί ένα μήνα η εκ μέρους σας έγκριση των σχετικών εργασιών και κονδυλίων στην περίπτωση των Μυκηνών;
- Έχει γίνει καταγραφή των ζημιών στις πολιτιστικές υποδομές των περιοχών που έπληξε ο «Ιανός», σε Θεσσαλία και Ιόνια Νησιά; Ποιες οδηγίες είχατε δώσει στις Υπηρεσίες σας και ποια μέτρα είχατε λάβει πριν εκδηλωθεί το φαινόμενο, δεδομένου ότι υπήρχε προειδοποίηση μέρες πριν την εκδήλωσή του;
Οι επερωτώντες βουλευτές
Αναγνωστοπούλου Αθανασία (Σία)
Σκουρολιάκος Παναγιώτης (Πάνος)
Βερναρδάκης Χριστόφορος
Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα
Βασιλικός Βασίλειος
Βέττα Καλλιόπη
Μάλαμα Κυριακή
Αλεξιάδης Τρύφων
Αυγέρη Θεοδώρα (Δώρα)
Βαγενά Άννα
Βαρδάκης Σωκράτης
Γκιόλας Ιωάννης
Δρίτσας Θεόδωρος
Ελευθεριάδου Σουλτάνα
Ζουράρις Κωνσταντίνος
Ηγουμενίδης Νικόλαος
Καλαματιανός Διονύσιος
Καρασαρλίδου Ευφροσύνη (Φρόσω)
Κατρούγκαλος Γεώργιος
Λάππας Σπυρίδων
Μαμουλάκης Χαράλαμπος (Χάρης)
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μιχαηλίδης Ανδρέας
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Μωραΐτης Αθανάσιος
Νοτοπούλου Αικατερίνη (Κατερίνα)
Ξανθόπουλος Θεόφιλος
Ξανθός Ανδρέας
Πέρκα Θεοπίστης (Πέτη)
Πούλου Παναγιού (Γιώτα)
Σαντορινιός Νεκτάριος
Σκουρλέτης Παναγιώτης
Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ)
Σπίρτζης Χρήστος
Συρμαλένιος Νικόλαος
Τελιγιορίδου Ολυμπία
Τζούφη Μερόπη
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος (Αλέκος)
Φάμελλος Σωκράτης
Φίλης Νικόλαος
Φωτίου Θεανώ
Χαρίτου Δημήτριος
Χαρίτσης Αλέξανδρος (Αλέξης)
Χρηστίδου Ραλλία
Ψυχογιός Γεώργιος
